ประทีป จตุกาม หนุ่มฉกรรจ์เพิ่งผ่านเบญจเพศมาหยก ๆ รูปร่างสูงชลูดตูดปอดยอดขุนพลเข้าตำรา ใบหน้าหล่อเหลาเป็นเสน่ห์แก่เพศตรงข้าม ปัจจุบันยังโสด มีอาชีพเป็นครูโรงเรียนมีชื่อแห่งหนึ่ง เงินเดือนเพียงเล็กน้อย ถึงจะใช้จ่ายอย่างประหยัดอย่างไรก็ไม่บรรจบเดือน แต่เขามีชีวิตอยู่อย่างฟุ่มเฟือยฟู่ฟ่าได้ก็เพราะ ได้แม่ยกเป็นสปอนเซอร์หลาย คน แม่ม่ายผัวเผลอที่ยังกระหายกามก็จะวนเวียน มาให้เขาปรนเปรอสวาทแทบไม่เว้น เงินทองจึงมีจับจ่ายใช้สอยอย่างสบายมือ สาวแก่แม่หม้ายที่ทอดกายให้เขาบรรเลงเพลงกามติดใจ หลงใหลไปตาม ๆ กัน ถ้าจะเปรียบกับนักมวย เขาก็เจนจัดอยู่ในประเภทลุย หักโหมไม่บันยะบันยัง กำลังวังชาแข็งแกร่ง สู้ทุกยกไม่เคยถอย แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็จะละมุนละมัยกับดอกไม้ที่เพิ่งจะเริ่มช้ำ อ่อนสังเวียนกาม ค่อย ๆ กระพือไฟราคะให้ลุกขึ้นทีละน้อย จนเร่งเร้าลุกโชน เขาถึงได้ลงแส้กระหน่ำควบจี๋ม จนเหยื่อสาวประเภทเด็กใจแตกแทบขาดใจเพราะความ เสียวกระสันต์เขาเป็นนักรัก นักรบบนสนามกามกรีฑา ที่คู่ต่อสู้ทั้งขยาดทั้งอยากโรมรัน

เขายังไม่คิดหาคู่เป็นฝั่งเป็นฝา เพราะมันจะทำให้เขาขาดอิสรภาพ ฟาดแต่อาหารชามเก่าจำเจ ซึ่งอาจขาดรสชาดหวานมันเค็ม ซึ่งไม่ถูกกับนิสัยที่ชอบเปลี่ยนรสอาหารไปเรื่อยๆ ปัจจุบันเขาเช่าบ้านหลังเล็กสองชั้น อยู่ในซอยเข้าไปข้างใน มีรั้วรอบขอบชิด อยู่ลำพัง ปากซอยหน้าบ้านเป็นร้านขายอาหารสารพัด ตลอดจนเครื่องดื่มกาแฟ เจ้าของร้านเป็นชาวจีนสองคนผัวเมีย มีลูกสาวคนเดียวชื่อหยิน กำลังแตกเนื้อสาว

เตี่ยกับอาม้าให้เรียนหนังสือแค่อ่านออกเขียนได้เท่านั้น แต่พอเริ่มเติบโตเป็นสาวสะพรั่งขึ้นมา หยินก็เกิดดิ้นรนเกรงจะโง่ไม่ทันสมัย จึงเข้าเรียนศึกษาผู้ใหญ่ เตี่ยกับอาม้าขัดจนปากจะฉีก หยินก็ดื้อรั้นเถียงคอเป็นเอ็น จนชนะไปในที่สุดหยินเพิ่งจะแตกเนื้อสาว ส่วนต่าง ๆ ของร่างกายก็เจริญเติบโตตามไปด้วย รูปร่างอวบอัดสมส่น อกพุ่งจนเสื้อแทบปริ เอวคอดสะโพกผาย ก้นงอนค่อนข้างใหญ่สะดุดตา ผิวขาวเหมือนหยวก พวงแก้มอวบอิ่มเป็นยองใยซ่านด้วยสายเลือดสาว ไม่ว่าหนุ่มแก่ที่เข้ามาอุดหนุนในร้าน มักจะมองหยินอย่างบาดหัวใจ บางทีก็ซุบซิบเพราะคันปาก
"เนื้อมันขาวยังกะหยวก แก้มเป็นพวงน่าฟัดฉิบเป๋ง"
"กูเห็นหน้าอกหน้าใจอีหมวยนี่แล้ว อยากจะแตกฉิบหาย"
"อ้าว แล้วเอ็งไม่แหกตาดูก้นมันบ้างหรือไง หน้ามันขาวขนาดนี้ ตูดก้นมันจะขาวขนาดไหน มึงเอ๋ย กูแทบยอมติดคุกเลยพับผ่า"

เสียงซุบซิบของพวกกลัดมัน คำรามต้องสะดุดลงเมื่อหยินปรายตามา ทุกคนเคยเห็นฤทธิ์เดชเธอมาแล้ว คนที่เคยลวนลามไม่ว่าจะด้วยวาจาหรือแต๊ะอั๋งถูกเนื้อต้องตัวหยิน ไม่แคล้วถูกแช่งด่าอย่างไฟแลบ หรือโดนขว้างด้วยขวดบ้างแก้วบ้าง แล้วแต่โอกาส จนเข็ดขยาดไปตาม ๆ กันรุ่นผู้ใหญ่เคยมองก้นงอนของหยิน จนเหลียวหลังด้วยความลืมตัว พอหยินหันขวับมาเห็นเข้า ก็กรากเข้าไปถามเสียงอ่อนหวาน
"น้ามองอะไรไม่ทราบ" คุณน้ากลืนน้ำลายเอื๊อกก่อนจะอ้อมแอ้มตอบ
"ทำไมตูดเอ็งถึงใหญ่ยังงั้น"
"ฮื่อ นั่นซิ ฉันว่ามันใหญ่กว่าหน้าของน้าอีกนะ ทีหลังถ้าเห็นก็ไว้เสียซิ จะได้เฮง ๆ"

น้าถึงกับสะอึกไปแปดตลบ ที่เสือกไปแซวกับอีนางแมวป่า แต่ถ้าใครสุภาพกับหยิน เธอจะกลายเป็นคนอ่อนหวานน่ารัก ไปทันที อย่างครูประทีป หยินเคยมีปัญหาเรื่องบทเรียนก็ไป ขอแรงให้เขาอธิบาย เขาก็แนะนำสอนให้ด้วยความเต็มใจ หยินสังเกตเห็นเขาเป็นคนสุภาพ อ่อนโยน รู้จักเอาใจคน หยินจึงให้ความสนิทสนมมากกว่าใคร ถึงขนาดถูกเนื้อต้องตัวและเสือร้ายอย่างประทีปหรือจะไม่ลอบชมส่วนสัดต่าง ๆ ของหยินในขณะที่เธอกำลังก้มหน้าก้มตาเขียนหนังสือ เขาแอบมองทุกส่วนสัดอย่าง หื่นกระหาย บางทีเขาก้มมองหนังสือที่หยินไต่ถาม หน้าเขาห่างเธอไม่ถึงฝ่ามือ แต่เขาก็คนชั้นเซียนเหนือเมฆ ความไม่เดียงสาของหยินมันง่ายนักถ้าเขาจะจูงเธอเข้าสนามกามกรีฑา

แต่เขาต้องใจเย็น รอจังหวะ รอโอกาส เขาจึงได้แต่ลูบศีรษะหยินอย่างปรานี จับมือถือแขนอย่างพี่ชายที่มีต่อน้องสาว แต่หัวใจสาวน้อยก็มีอาการหวั่นไหวบ้างเหมือนกัน เมื่อคืนประทีปกลับดึก ร้านของหยินปิดไปแล้ว บังเอิญหยินมีปัญหาเกี่ยวกับการเรียน ตั้งใจจะรอคอยถามประทีป เธอรอจนง่วงหลับพอรุ่งเช้า หยินก็คว้าสมุดหนังสือตรงดิ่งขึ้นไป บนบ้านชั้นสอง เห็นประตูเปิดแง้มก็ผลักเบา ๆ พร้อมกับจะก้าวเข้าไปบนเตียงนอน ประทีปไม่ได้อยู่คนเดียว มีผู้หญิงอยู่ด้วยคนหนึ่ง ทั้งคู่เปลือยกายล่อนจ้อนกำลังโรมรันพันตูกันชุลมุน จนดูแทบไม่ทันว่าอะไร เป็นอะไร หยินถึงกับถอยออกมา ใจเต้นรัว เกิดความเหน็ดเหนื่อยขึ้นมาทันที ขยับจะก้าวขากลับ แต่ใจเกิดลังเล ภาพบนเตียงจูงใจให้เด็กสาวเกิดความอยากรู้อยากเห็นขึ้นมา

เธอตัดใจหักห้ามความอาย ค่อย ๆ โผล่หน้าเข้าไปคราวนี้จะแจ้งแดง แจ๋ ครูประทีปนอนหงายในท่าธรรมดา ส่วนผู้หญิงคนนั้นนั่งยอง ๆ ทับส่วนกลางของครูประทีป ขยับก้นขึ้นลงสม่ำเสมอ ไม่มีเสียงพูดคุย สักครู่ผู้หญิงคนนั้นเอนตัวลงทาบทับเขา เห็นก้นผู้หญิงลอยเด่น ยังขยับก้นอยู่ อวัยวะเพศของเขาเสียบเข้าไปในช่องหว่า